Dankbare hulde en herinnering

aan onze medestichter en erepenningmeester
van het René De Clercqgenootschap Deerlijk

Mieke Dekeyser

echtgenote van Jan Dhaluin

geboren te Roeselare op 29 augustus 1938 en
onverwacht thuis overleden te Deerlijk op 19 april 2021

ZONNEBLOM
Hoogopstrevende zonneblom,
Uw sterke stralenschijven
Wendt gij naar den hemel om,
Weet zon en bloem te blijven.
Zonneblom in zonneschijn,
Zal mijn ziel ooit anders zijn?

René De clercq

Mieke was - nu bijna dertig jaar geleden - medestichter van het genootschap, toen nog René De Clercqstichting genaamd. Van meet af aan tot een goed jaar geleden was ze steeds onze toegewijde penningmeester. Naast deze niet te onderschatten taak, waarbij ze altijd heel secuur te werk ging met alle cijfertjes, is de inbreng van Mieke voor het René De Clercqgenootschap onmogelijk volledig en in detail te beschrijven. We ondernemen toch een poging.

Mieke speelde oma voor kleuters. Ze vertelde dat ze haar beste kleed aangetrokken had omdat de kinderen haar kwamen bezoeken
Aanvankelijk vonden alle vergaderingen van de vereniging ten huize van Jan en Mieke plaats, waarbij Mieke dan steeds, naast het deelnemen aan de vergadering, ook met veel bezieling de rol van gastvrouw vervulde. Bezoekers van veraf of dichtbij werden immer hartelijk ontvangen en indien nodig mochten ze zelfs overnachten.
Mieke vormde onbewust een belangrijke schakel in het aanhalen van de banden met Ria Vervoort, vriendin van René De Clercq, en met Adri Pieck. Immers, René was namelijk ten huize van de familie Pieck gestorven.
Samen met Jan en Arnold was Mieke een grote bezieler van het Kleutertheater, waarbij ze zeker meer dan 600 keer oma speelde voor de kindjes van de derde kleuterklassen uit de ganse regio. Mieke werd zowat de bekendste oma van Deerlijk; zij vertelde de levenswijze van 100 jaar geleden dan ook op een treffende wijze aan de kinderen.
Het openhouden van het museum, waarbij ze er steeds voor zorgde dat het museum er netjes bij lag, rondleidingen helpen verzorgen, contacten onderhouden met de familie De Clercq en met leden van het genootschap, de Zangavond en de Midzomermarkt helpen organiseren, alsook het pannenkoekenfeest met Lichtmis ter gelegenheid van de Algemene Vergadering en nog veel meer dingen die vast aan onze aandacht ontsnappen; werkelijk niets was Mieke te veel. Dit alles deden Jan en Mieke steeds samen; een onafscheidelijk duo, een voorbeeld voor velen. Mieke was de toeverlaat, zowel professioneel als privé en in het verenigingsleven, de muze en soms het externe geheugen van Jan.
Mieke en Jan leerden elkaar kennen op de Rodenbachfeesten in Roeselare. Een jonge freule die dweepte met Rodenbach en een jonge heer die de zielzorger en redenaar Hugo Verriest kende. Een beter huwelijk kon het niet worden. Op 1 juli 1960 werd dit huwelijk bezegeld en na een korte tussenstop in Schaarbeek kwamen ze eind 1960 in de Beverenstraat te Deerlijk wonen. Men noemde dat toen nog ergens in het midden tussen Roeselare en Waregem. Later verhuisden ze naar de Vichtesteenweg. Ze kregen 4 kinderen: een dochter en drie zonen.

Jan, Mieke en de burgemeester van Deerlijk,
bij de lauwering op de zangavond van 2020
De Deerlijkse heemkundige Leon Defraeye, niet ver van hen vandaan wonend, alsook hun buur Eric Christiaens konden Jan al vlug overtuigen om aan te sluiten bij het Davidsfonds en zo werd hij bestuurslid. Eenmaal op pensioen, vergezelde Mieke haar Jan naar het bestuur van het Davidsfonds. Samen met Jan organiseerde zij een 150-tal puik voorbereide uitstapjes naar vaak onbekende culturele bezienswaardigheden in ons land.
In 1965, ter gelegenheid van de 125ste verjaardag van de geboorte van Hugo Verriest, stonden Jan en Mieke, amper 29 en 27, vermeld op de affiche als organisatoren. Was er geen Verriestviering, dan was er wel een verjaardag van Pieter Jan Renier of René De Clercq te vieren. En of dat nog niet genoeg was, hadden ze weet van een Sint-Columbaretabel dat zielig en vergeten ergens in de centrumkerk stond te verkommeren. Zij ijverden mee voor de restauratie van dit unieke kunststuk.
Jan en Mieke waren ook Deerlijkse gidsen avant la lettre. Hoeveel mensen hebben ze niet rondgeleid in de Sint-Columbakerk, in de kerkomgeving en langs andere interessante plaatsen in Deerlijk. Ze hebben zelfs een Luuk Gruwezwandeling uitgestippeld. In 2010, toen ze vijftig jaar gehuwd waren, hebben ze als alternatief voor de ontvangst op het gemeentehuis het Schepencollege rondgeleid door “hun” Deerlijk.

Zonnebloemen hadden voor Mieke een speciale betekenis
Na onze laatste Vlaamse Zangavond op 28 februari 2020 werden Mieke en Jan met een tuil zonnebloemen en een fotocollage gevierd, alsook gelauwerd met een medaille van de provincie omwille van hun 60 jaar lange inzet voor het culturele gebeuren in Deerlijk. Niemand kon vermoeden dat dit Miekes laatste activiteit zou worden voor het René De Clercqgenootschap. Immers, enkele weken later, net na de Nacht van de Geschiedenis, zou een virus ons leven binnenkomen en tot op heden ook gaan bepalen.
Op 1 juli 2020 vierden Mieke en Jan coronaproof in beperkte kring hun diamanten huwelijksverjaardag. Wij wensten hen veel geluk in hun verdere leven; een leven dat voor Mieke in de nacht van zondag 18 op maandag 19 april zo abrupt eindigde.
Het schrijnendste in deze coronapandemie is het afscheid nemen van iemand die ons zeer dierbaar is. Het genootschap neemt, in een tijdspanne van anderhalf jaar, voor de vierde maal afscheid van een bestuurslid. Met een afscheidswoord en een bloem namen we afscheid van Joost, Hugo en Arnold en op de begrafenisplechtigheid stonden we er dan ook voor Mieke.
Mieke zette andere mensen graag in de bloemetjes, zoals een roos voor iedere medewerker op de Zangavonden of een bloemetje bij andere gelegenheden. Op het afscheid werden het voor Mieke een boeket zonnebloemen, haar lievelingsbloemen.

Mieke was een en al overgave, inlevend, vriendelijk en had een grote liefde voor kinderen. We zullen haar hard missen en zullen haar doorheen al onze activiteiten op vele momenten blijven ontmoeten.

Mieke, bedankt voor alles.

Nostalgie naar het kleutertheater


Oma Mieke toont een ouderwets strijkijzer aan de kleuters, opa Jan kijkt toe	Mieke snijdt brood Arnold kijkt geamuseerd toe	Oma maalt koffie bij de open haard